زن هم می‌تواند در سند ازدواج شرط کند که پس از ازدواج مشغول به کار شود یا اگر تاکنون شاغل بوده است همچنان به شغل خود ادامه دهد.
نکته:اگر در قباله ازدواج در قسمت مشخصات طرفین در مورد زن نوشته شود کارمند،کارگر و... یعنی اصل بر این است که شوهر با علم و اطلاع از شاغل بودن زن، با او ازدواج کرده است پس دیگر نمی‌تواند او را از ادامه اشتغال منع کند
البته نباید فراموش کرد که حتی اگر اشتغال زن در قباله ازدواج به صورت یک حق شرط شود باز شوهر این امکان را دارد که اگر مدتی بعد شغل او را مخالف مصالح خانوادگی و حیثیت یا شان خود یا زن تشخیص داد از دادگاه ممانعت زن از ادامه کار را بخواهد.البته فقط با حکم دادگاه می تواند ممانعت نماید و یا با توافق بین خودشان.
ماده 1117 قانون مدنی می‌گوید: شوهر می‌تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که مخالف مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند.
نکته:فقط دادگاه می‌تواند تشخیص دهد آیا شغل زن حقیقتا با حیثیت و مصالح خانوادگی زوجین مخالف است یا خیر. پس در این مورد که شغل زن خلاف مصلحت است یا خیر نظر مرد تعیین کننده نیست و قاضی است که باید نظر آخر را بدهد.مرد می تواند فقط از دادگاه تقاضا کند و دادگاه باید رأی بدهد.
این مورد را هم در نظر داشته باشید که اگر زن اشتغال داشته باشد خودش می تواند در آمد خود را به هر طریقی که تمایل داشته باشد خرج کند و مرد نمی تواند در درآمد زن هیچ گونه دخل و تصرفی داشته باشد.
زن هم می‌تواند در سند ازدواج شرط کند که پس از ازدواج مشغول به کار شود یا اگر تاکنون شاغل بوده است همچنان به شغل خود ادامه دهد.
نکته:اگر در قباله ازدواج در قسمت مشخصات طرفین در مورد زن نوشته شود کارمند،کارگر و... یعنی اصل بر این است که شوهر با علم و اطلاع از شاغل بودن زن، با او ازدواج کرده است پس دیگر نمی‌تواند او را از ادامه اشتغال منع کند
البته نباید فراموش کرد که حتی اگر اشتغال زن در قباله ازدواج به صورت یک حق شرط شود باز شوهر این امکان را دارد که اگر مدتی بعد شغل او را مخالف مصالح خانوادگی و حیثیت یا شان خود یا زن تشخیص داد از دادگاه ممانعت زن از ادامه کار را بخواهد.البته فقط با حکم دادگاه می تواند ممانعت نماید و یا با توافق بین خودشان.
ماده 1117 قانون مدنی می‌گوید: شوهر می‌تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که مخالف مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند.
نکته:فقط دادگاه می‌تواند تشخیص دهد آیا شغل زن حقیقتا با حیثیت و مصالح خانوادگی زوجین مخالف است یا خیر. پس در این مورد که شغل زن خلاف مصلحت است یا خیر نظر مرد تعیین کننده نیست و قاضی است که باید نظر آخر را بدهد.مرد می تواند فقط از دادگاه تقاضا کند و دادگاه باید رأی بدهد.
این مورد را هم در نظر داشته باشید که اگر زن اشتغال داشته باشد خودش می تواند در آمد خود را به هر طریقی که تمایل داشته باشد خرج کند و مرد نمی تواند در درآمد زن هیچ گونه دخل و تصرفی داشته باشد.